Zo, eindelijke weer eens een wedstrijd, en wat vooreen: een cross triathlon! Helemaal leuk: MTB ligt me wel. Ben benieuwd hoe het me af gaat, het is m'n eerste cross (na 3 jaar geleden gestart te zijn met triathlon).
Eigenlijk is het een proefwedstrijd(je) binnen de vereniging om te zien of dit ook als echt evenement georganiseed kan worden. We zijn met 23 deelnemers, maar minstens zoveel vrijwilligers en geinteresseerden. Naast de wedstrijd is het ook weer een gezellig samengkomen met vele leden, dat hebben we gemist!
We starten met een briefing in Parc Ferme, daarna snel ri het zwembad. Om het zo realistisch mogelijk te maken gebruiken we 4 vande 6 banen om te zien hoe het gaat met z’n zessen in de baan.
Ik wordt in 't water naar voren geschoven als snelste... nee, joh, maar goed toch maar als eerste weg. Na één baan werd ik al ingehaald (wat prima ging, lekker sportief samen ipv hakken en rammen om de eerste te zijn). Nog een keer ingehaald, maar ook zelf weer ingehaald, best een beetje gedoe in zo’n baan... de tel een beetje kwijt. Ik zit toch al op 8 banen? Wat gedesorienteerd omdat het horloge 270m aangaf steek ik mn hoofd na nog een baan maar boven water: “je ben er, kom er snel uit, door!!” krijg ik van de teller aan de kant te horen. Ah natuurlijk, Garmin vind open water zwemmen wat moeilijk te combineren met banen zwemmen. Snel eruit en op naar de wissel!
Cape af, bril weg, MTB schoenen aan, helm op en zoef: dit gaat mijn onderdeel worden! Helaas, net te langzaam gewisseld en kan net niet langs twee clubgenoten voordat het single track parcours echt begint. Op het parcours is het niet zo makkelijk inhalen en ben zelf toch niet competatief genoeg om direct te gaan roepen. Na een stukje erachteraan racen toch maar een vriendelijke vraag van mij: “mag ik zo even passeren”; en terstond: “ja, hoor geen probleem” en floep er vlot voorbij en knallen maar! Uiteindelijk zo’n 6 posities gewonnen. Dat gaat lekker.
Loopschoenen aan en rennen maar, oe heerlijk, ik loop net iets vlotter dan m’n voorgangers. Ik kan steeds naar iemand toe lopen, dat stimuleert. Met rennen ook nog een positie of 4 a 5 kunnen pakken. Tsja, op een afstand van 3 km kun je kort knallen. Laatste stukje in het bos kreeg ik te horen dat met nog één inhalen ik de 5e positie kon pakken, nog een beetje gas erop: en ja hoor! Als 5e over de finish. Wow, dat was echt niet m’n verwachting zo hoog te eindigen.
Na de finish door de triathlon miss direct een bidon aangereikt gekregen (gesponsord door Etappe CC, met zelfs nog een sportpoedertje erin voor toekomstig gebruik: super geregeld). Winegums, water, limonade, zoute stickies: daar kom je weer een beetje van bij.
Als toefje van het evenement verschenen er na de prijsuitreiding witte bolletjes met warme knakworstjes & tosties (door de busjesmannen): een prima afsluiting!
Uiteraard helemaal tevreden om binnen het een uur een suppersprint te volbrengen (500m zwemmen, 8 km MTB en 3 km hardlopen). Maar goed, toch eens kijken of wat zwemtechniek scholing gaat lukken + misschien de volgende keer wat assertiever en vlotter passeren op de MTB. Wie weet zit er een volgende keer dan een podiumplaats in (moet ik nog 51 sec. sneller zijn, dat moet lukken toch?). Maar ja, ook als dar er niet in zit ook OK; ik heb er nu alweer zin in!!
